WDE Spotlight: Yuval Yancovitch
In WDE Spotlight geven we het woord aan diverse ontwerpers uit de Embassies. Dit keer spreken we met Yuval Yancovitch, onderdeel van de Embassy of Food in 2021. Wat is haar achtergrond? Wat inspireert haar? Wat hoopt ze met haar werk te bereiken? Je leest het in deze Q&A!
Kun je iets meer vertellen over jezelf, je achtergrond en je ontwerppraktijk?
Ik ben geboren in 1991 in Tel Aviv, Israël. Ik ben afgestudeerd aan het HIT Institute of Technology in Holon met een BA in Industrial Design en heb een eenjarig programma gevolgd aan KISD (Köln International School of Design) in Duitsland. In 2019 presenteerde ik mijn afstudeerproject Evolving In Vitro waarin ik mijn visie presenteerde van de manier waarop we in de toekomst kweekvlees zouden kunnen consumeren en produceren. Het project werd gepresenteerd tijdens Dutch Design Week in 2021 en London Design Biennale. Momenteel werk ik als productontwerper in een food-tech startup.
Jouw project was onderdeel van de Embassy of Food tijdens Dutch Design Week 2021. Wat kun je ons vertellen over dit project en in welke fase het zich nu bevindt?
Het project Evolving In Vitro is een speculatief ontwerpproject dat de kijker uitnodigt zich af te vragen wat de nieuwe mogelijkheden zijn om vlees te consumeren, hoe we het anders kunnen produceren, eten en verkopen zonder dat het schadelijk is, en wat de dunne lijn is tussen natuurlijk en kunstmatig. Momenteel heb ik aanbiedingen gekregen van verschillende bedrijven om het project te verkopen voor meerdere doeleinden en ik ben nog steeds niet zeker hoe ik verder ga met dit project in de toekomst. Wel zou ik graag zien dat Evolving In Vitro tot leven komt.
Centraal in dit project staat de productie van kweekvlees. Wat is de reden dat je hiermee bent begonnen?
Het begon met het zoeken naar interventiemogelijkheden op het gebied van food en ontwerp. Vanaf het begin ontdekte ik dat het fascinerend is om iets te ontwerpen dat emoties, culturele bagage, tradities en gevoelens met zich meebrengt, gecombineerd met functionaliteit. Tijdens de lockdown van Covid-19 kwam ik dit nieuwe vakgebied tegen, genaamd Food-tech, dat enorm spannend en nieuw voor mij was. Kweekvlees is één van de industrieën die voortkomt uit deze nieuwe landbouwrevolutie. Als industrieel ontwerper kan ik het product niet loskoppelen van het productieproces. Daarom besteed ik veel tijd aan het begrijpen van het proces van kweekvleesproductie en hoe ik kan ontwerpen.
Wat was het belangrijkste uitgangspunt van het project?
Het belangrijkste uitgangspunt van het project was de vraag hoe ik een dialoog kan aangaan met bedrijven, startups en biologen die werkzaam zijn op het gebied van kweekvlees. De grenzen van het project begrijpen, het inkaderen en de beperkingen vaststellen die mijn project zullen leiden. Er zijn heel wat obstakels en uitdagingen bij het proberen op te waarderen van gekweekt vlees die me op weg hebben geholpen bij dit project.
Op dit moment heb je vier soorten kweekvlees ontwikkeld: garnalen, beenmerg, spareribs en vis, die elk hun eigen eetbeleving hebben. Waarom is dat belangrijk voor je?
Om de mogelijkheden van kweekvlees in onze samenleving te kunnen toepassen, moeten we het volgens mij ontwerpen aan de hand van ‘Food Archetypes’, dat wil zeggen het voedsel dat we kennen. Dit zal het voor ons als samenleving veel gemakkelijker maken om dit concept te “verteren”. Ik heb specifiek voedsel gekozen waarvan ik denk dat het een culturele rol speelt in onze samenleving; de meeste mensen in de westerse wereld kunnen zich vinden in de manier waarop dit voedsel wordt gegeten.
Kweekvlees is iets wat al heel lang in ontwikkeling is, denk je dat het in de toekomst vlees volledig kan vervangen?
Ja. Ik heb het gevoel dat mijn generatie de milieukosten van de vleesindustrie goed begrijpt en de manier waarop we vlees consumeren moeten veranderen om beter te leven op deze planeet. Evolving In Vitro richt zich tot wat ik de ’tussengeneratie’ noem – een generatie die is opgegroeid met het eten van “traditioneel vlees” zoals we dat nu kennen, en die historisch en cultureel geassocieerd is met vlees. Ze weten hoe het voelt om “het vlees van het bot op te eten” of hoe je een hele vis fileert. Verder geloof ik dat kweekvlees in de nabije toekomst veel toegankelijker zal zijn en in onze supermarkten te vinden zal zijn.
Wat voor soort ontwerp/project zou je in de toekomst willen realiseren en waarom?
Ik heb het gevoel dat de ’tussengeneratie’ slechts één van de vele andere toekomstige generaties is die kweekvlees zullen consumeren, en voor mij zal het interessant zijn om te blijven speculeren over de manier waarop dit vlees zal worden geconsumeerd door toekomstige generaties. Misschien zelfs op andere plaatsen zoals de ruimte of op een andere planeet.
Op welke manier kan je ontwerp impact hebben?
Het belangrijkste doel van dit project is mensen aan het denken te zetten en vragen te doen stellen over de manier waarop zij vlees consumeren, en de noodzaak te verminderen om dieren te fokken, op te voeden en te slachten voor voedsel. Ik denk dat ontwerp kan worden gebruikt als een instrument om de kloof tussen het kunstmatige (dat voortkomt uit het gebruik van technologie in ons voedsel) en het natuurlijke, te helpen verkleinen. Mensen kunnen kweekvlees bestempelen als onaantrekkelijk voedsel, en het kan voor hen heel moeilijk zijn om kweekvlees te accepteren en te omarmen. Deze kloof kunnen we verder verkleinen.
Ken je nog een interessante ontwerper die aan hetzelfde onderwerp werkt, en wat maakt zijn/haar projecten zo geweldig?
Ik waardeer het werk van Chloé Rutzerveld enorm. Chloé is fooddesigner en futurist. Haar werken en installaties slagen er steeds in om de kijker geboeid te houden en op een overtuigende, realistische manier een blik op de mogelijke toekomst te scheppen. In haar laatste TED-talk vertelde Chloé waarom elke wetenschapper een designer nodig heeft. Net als haar geloof ik dat het van cruciaal belang is dat wij samenwerken en niet alleen als individuen, zodat we samen tot oplossingen komen voor de huidige uitdagingen.
Terwijl ik de kweekvleesindustrie aan het onderzoeken was, viel me niet op hoe alles achter gesloten deuren gebeurt. Kweekvlees zou nooit kunnen worden ontworpen zonder de kennis van professionals. Tegenwoordig wil iedereen de volgende startup zijn die het volgende grote probleem oplost, en het is een zeer competitieve wereld om het hoofd aan te bieden. Ik denk dat we ook de kracht van samenwerken moeten begrijpen en hoe we problemen kunnen oplossen door de handen in elkaar te slaan.
Als je één persoon zou mogen kiezen om mee samen te werken (een ontwerper, politicus, kunstenaar, wetenschapper, organisatie, wie dan ook), wie zou je dan kiezen en waarom?
Samenwerken met McDonald’s kan interessant zijn – zij beschikken over alle middelen om gekweekt vlees tot het belangrijkste vlees op de markt te maken. En zij hebben al een publiek en een grote impact op de wereldwijde vleesmarkt. Samenwerken met zo’n enorm grootschalig bedrijf kan op dit gebied een enorm verschil maken. Dit kan alle andere kleine fastfoodketens dwingen mee te doen aan de trend van kweekvlees. Totdat deze trend “normaal” wordt.